Novembro

sempre
chovendo
e ventando
conxelando
dende o corazón
mesmo
do inverno

ai...

o mellor do
mundo
é ficar quentiño
en Novembro

Xírate

un momento
mira as caras
de toda esa xente

en ningures atoparás
unha expresión
semellante

á provocada
pola maxia
do cine

Quero que volvan

as etiquetas da froita
que decoraban currunchos

pola casa adiante

O Reino (Celso Emilio)

No tempo aquil
cando os animales falaban,
decir libertá non era triste,
decir verdá era coma un río,
decir amor,
decir amigo,
era igual que nomear a primavera.
Ninguén sabía dos aldraxes.

Cando os animales falaban
os homes cantaban nos solpores
pombas de luz e xílgaros de soños.
Decir teu e meu non se entendía,

decir espada estaba prohibido,
decir prisión somente era unha verba
sin senso, un aire que mancaba
o corazón da xente.
¿Cando,
cando se perdeu,
iste gran Reino?

Párate un momento

e desfaite de
todas as cargas
que non che corresponde
carrexar a ti

Confeso

que me encantaría
que ante a ilustre
visita do papa
máis castelanizado da
fodida Historia
proxectaran
nun pantallón xigante
simultáneamente
á misa solemne
no Obradoiro
o futuro gran éxito do
cine galego:
"Divino Ferrete"

(incluindo claro
comentarios
do director)

Nota mental:

Sorrí moito máis

Vaia casualidade

Ía tolear
sobre o que é a felicidade
pero paso
porque acaba de entrar
pola porta